Fragment 1:

Paula nam een slok van haar ondertussen koud geworden koffie. Die enorme lens is er al? Onze zon? Met een diameter van miljoenen kilometers zal dat zeker lukken. In het projectvoorstel werd handig gebruikgemaakt van de om de zon heen gekromde ruimte. Rond zware hemellichamen is de ruimte geconcentreerder. Ooit een voorspelling van Einstein. Door haar grote massa is de zon als lens te gebruiken. Waar komt dan het brandpunt te liggen? Net buiten ons zonnestelsel. Daar moet men dan een telescoop naartoe sturen. Waarom niet? Wat een onvoorstelbaar krachtige kijker zou dat opleveren. Je kan bij wijze van spreken de steden van de aliens zien liggen.

Fragment 2:

‘Hé, zijn jullie soms weer in slaap gevallen?’

‘Nee hoor. Ga vooral verder,’ zei Yarka lodderig. ‘Wil weten hoe het afloopt.’

Met een winterslaap vermoedde Kyrak.

‘Goed dan. Traject F bevat de overgang naar een duurzame financiële huishouding. Zo’n systeem werkt, zoals jullie weten, met boemeranggeld ofwel intelligent geld. Iedereen ontvangt bij geboorte een persoonlijk budget. Na overlijden vervalt dat weer. Het stelsel van centrale banken verleent deze kosteloze lening. Het boemeranggeld kan gewoon besteed worden. Het uitgegeven bedrag vloeit met een vaste snelheid weer terug naar de eigenaar.’

Fragment 3:

Binnen enkele uren lag een zwarte smog als een deken over de oceanen. Scheepvaartverkeer sloeg groot alarm. Navigatieapparatuur bleef normaal functioneren, maar het zicht was verdwenen. Daar bleef het niet bij. Als een inktvlek trok de onheilspellende lucht landinwaarts.